Koningswens?!

Onze koningswens. 

Elke dag komen we nog mensen tegen die we sinds de geboorte van Ailée nog niet gezien hebben.  Steevast volgt vaak een van deze zinnen :

- Oh een jongen en een meisje. Een echte koningswens hé! Nu is het wel genoeg zeker?

- Je hebt nu twee kindjes en van beide geslachten eentje. Hier stopt het nu wel zeker ?

- "Het mag wel bij twee blijven he, t'is niet meer van deze  tijd om veel kinderen te hebben". 

Al zijn er de afgelopen maanden nog een aantal opmerkingen de revue gepasseerd. Sommigen deden me echt met een mond vol tanden staan. Ik die meestal wel een antwoord kan teruggeven, wist toch niet goed wat zeggen. 

Zo kwam ik onlangs iemand tegen terwijl mijn broertje bij mij en de kindjes stond. ( Ohja leuke anekdote m'n halfbroertje is 7 jaar. ) en volgde deze conversatie : 

Persoon x : oh zijn die allemaal van jou?

Ik: nee hoor ( terwijl ik hem aanwijs ) dit is m'n kleine broertje, maar deze twee zijn wel van mij. 

P: Amai zeg.. Hoe oud zijn ze?

Ik : Aiden is 3 jaar en Ailée nu 5 maanden oud. 

P: Ja dat is ook goed gekweekt op korte tijd! 

De laatste zin werd gezegd terwijl ze zich naar een andere kassa begaf. En ik verbouwereerd achterbleef. 

Alsook op een feest. Zelfs totaal onbekenden kwamen vermelden dat twee kindjes meer dan genoeg is. Dat ik m'n dochter heb dus dat ik als vrouw nu toch wel tevreden moet zijn?!

Maar het meest verassende dat ik vandaag gehoord heb vond ik eigenlijk toch wel vrij choquerend!! 

Het zit zo als mensen mij vragen of twee voldoende is antwoord ik eigenlijk altijd standaard : "We zien wel wat de tijd ons brengt."

Ja mijn hart is nog groot genoeg om er nog eentje bij te hebben. Maar daar zijn we samen nog niet over uit. Voorlopig is twee meer dan voldoende en wil ik eerst genieten van m'n kleine meisje. 

Ik heb graag wat leeftijd tussen de kindjes, zoals het nu bij ons is. De een is al wat zelfstandiger, begrijpt al meer wat dan ook makkelijk is als je net er een baby'tje bijkrijgt. 

Maar ik begrijp even goed mensen die ze snel op elkaar willen. Iedereen doet tenslotte wat het best past binnen zijn/haar leven.

Wat mij terugbrengt naar vandaag. Ik kreeg na dit antwoord dus de vraag of ik dan niet beter ervoor zou zorgen dat er definitief geen kindjes meer zouden komen! En weer stond ik daar, blik op oneindig en te verbouwereerd om te antwoorden 😩!

Ik geef toe , toen ik nog geen kinderen had zei ik zelf altijd twee is ideaal. En al zeker als het een jongen en een meisje zijn. Maar pas als je zelf mama word merk je dat dit gevoel wel helemaal anders is. Waarom zou je minder gelukkig zijn met 2 jongens, of 2 meisjes ? Of met maar 1 kind, of meerdere kinderen?
Het is de maatschappij die ons een ideaal beeld opdringt dat twee kindjes van een verschillend geslacht de formule is tot het ideale gezin. Wel ik kan zelf zeggen weg met dat ideaal beeld, je hart en gevoel zullen het ideaalbeeld voor jou gezin maken en daar heeft niemand iets op te zeggen!
De beslissing om aan kinderen te maken start bij jou en je partner, als ook de keuze hoeveel. Maar verder is het moeder natuur die beslissingen maakt voor ons.

Dus wie zijn wij om anderen de les te lezen? Te vragen of er nog niet genoeg kinderen zijn? We zouden als moeders ( en ook alle andere mensen ) elkaar beter bijstaan, steunen. Ongeacht de keuzes die wel of niet gemaakt worden. Want geef toe : het moederschap en ouderschap in het algemeen is meer dan een ideaalbeeld, een wetenschap waar je naartoe moet streven. Het is naar ons gevoel, ons ouderinstinct dat we moeten luisteren.

En nu ga ik nog even gaan genieten van mijn kleine meisje, want de tijd staat niet stil en voor ik het weet is ze zelf volwassen en staat ze voor dezelfde keuzes als mij.

Hoeveel kindjes hebben jullie? En uit hoeveel kindjes bestaat jullie ideale gezinnetje ?


Liefs,

Kiani
Xxx